co się dzieje? Jednym z pomysłów jest to, że dwie tytaniczne siły walczą o kontrolę nad sercem świata. Ziemskie pole magnetyczne jest tworzone przez prądy żelaza wirujące w płynnym zewnętrznym jądrze, ciągnące wewnętrzny rdzeń, powodując jego wirowanie. Temu ciągowi przeciwdziała płaszcz, warstwa śluzu nad zewnętrznym jądrem i pod skorupą ziemską, z ogromnym polem grawitacyjnym, które chwyta wewnętrzne jądro i spowalnia jego rotację.
Analizując fale sejsmiczne nurkujące w rdzeniu, zarejestrowane od lat 60. wstecz. I w około 70-letnim cyklu.
Na początku lat 70. wewnętrzny rdzeń nie obracał się względem osoby stojącej na powierzchni Ziemi. Od tego czasu wewnętrzny rdzeń stopniowo przyspieszał w kierunku wschodnim, ostatecznie wyprzedzając prędkość obrotu powierzchni Ziemi. Następnie wirowanie wewnętrznego jądra przyspieszyło, aż jego rotacja zatrzymała się w pewnym momencie między 2009 a 2011 rokiem.
Jądro wewnętrzne stopniowo zaczyna obracać się w kierunku zachodnim względem powierzchni Ziemi. Przyspieszy, a następnie ponownie zwolni, osiągając kolejne widoczne zatrzymanie w latach 40. XXI wieku, kończąc swój ostatni cykl wschód-zachód.
Ten 70-letni rytm, jeśli istnieje, będzie miał określony wpływ na niektóre części Ziemi. głębokie wnętrzności. Ale może wywołać stosunkowo niewielkie perturbacje blisko powierzchni – być może powodując subtelne zmiany w polu magnetycznym planety lub nawet zmieniając długość dnia o zaledwie ułamek milisekundy co sześć lat.
Jest to jeden z kilku konkurencyjnych modeli, które wyjaśniają nieregularne podróże fal docierających do jądra. Możliwa jest również wewnętrzna warstwa Ziemi chwiać się. I odwrotnie, żelazne jądro Ziemi może mieć powierzchnię metamorficzną, umożliwiającą penetrację przez nią wszelkich fal sejsmicznych. „Niezależnie od tego, który model preferujesz, niektóre dane się nie zgadzają” – powiedział dr Vidal.
Ze względu na swoją niedostępność, ta otchłań królestwa może na zawsze wymykać się opisowi. „Oczywiście, że nie możemy go znaleźć” – powiedział dr Vidal. Dodał jednak: „Jestem optymistą. Kawałki pewnego dnia wpadną na swoje miejsce. „